Με αφορμή τον άδικο χαμό του 44χρονου Μανώλη Καντάρη.

Λίγες ημέρες πριν, κάποιοι από κάποιο Υπουργείο προσπαθούσαν να μας πείσουν να γυρίσουμε στις παλαιές και ιστορικές γειτονιές του Κέντρου της Αθήνας, με δήθεν επιδοτήσεις ενοικίων και άλλων πολλών (και καλά)  δέλεαρ για να ξαναζήσει και να αποκτήσει πνοή, η απλή γειτονιά της Αθήνας που έχει κατακλυσθεί από αλλοδαπούς αγνώστου Εθνικότητας και κυρίως αγνώστων στοιχείων, καθώς οι περισσότεροι από αυτούς δεν είναι μετανάστες... αλλά Λαθρομετανάστες.


Και γιατί ο διαχωρισμός αυτός;

Γιατί πρόκειται για δύο έννοιες τελείως άσχετες η μία με την άλλη. Πώς λέμε τι σχέση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο; Ακριβώς αυτό. Διότι ο νόμιμος μετανάστης απέχει τόσο από τον παράνομο μετανάστη (λαθρομετανάστη) όσο ο νόμιμος πολίτης από τον παράνομο πολίτη. Τόσο όσο απέχει ο επισκέπτης που καλούμε σπίτι μας με τον κλέφτη που μπαίνει απρόσκλητος στο σπίτι μας. Ο ένας ζει ήσυχος και είναι αξιοσέβαστος ενώ ο άλλος είναι κατακριτέος και ανήκει στην φυλακή…


Φυσικά η πάγια τακτική όλων των θολοκουλτουριάρηδων αριστεριστών νεοσοφιστών είμαι ακριβώς να μπερδεύουν τις έννοιες μεταξύ τους ώστε να αποπροσανατολίζουν τον κόσμο. Νομίζετε ότι είναι τόσο χαζοί οι «αριστεροί» ώστε να μην καταλαβαίνουν μία τόσο σημαντική διαφορά; Καταλαβαίνουν μία χαρά, απλώς θέλοντας να υπερασπιστούν τους λαθρομετανάστες τους πετάνε εκ του πονηρού στο ίδιο τσουβάλι με τους καημένους τους μετανάστες. Το μόνο που καταφέρνουν είναι να μπλέκουν τα χλωρά μαζί με τα ξερά, να στρέφουν δηλαδή την οργή του κόσμου ενάντια και στους μετανάστες, οι οποίοι άνθρωποι φυσικά δεν φταίνε σε τίποτα.


Δυστυχώς οι δύο λέξεις μοιάζουν πολύ, αλλά πρέπει να κατανοήσουμε ότι έχουν τελείως διαφορετικό νόημα. Πώς είναι η τάπα με την τσάπα, η Τούλα με την τσούλα, ο Κρητικός με τον κριτικό; Ε καμία σχέση η μία λέξη με την άλλη! Για αυτόν ακριβώς τον λόγο πρέπει πάντοτε να ξεκαθαρίζουμε σε μία συζήτηση εάν μιλάμε για μετανάστες ή για λαθρομετανάστες. Έτσι ώστε να αποφεύγονται παρεξηγήσεις, τις οποίες παρεξηγήσεις κάποιοι επίτηδες δημιουργούν και υποθάλπουν. Οι δημοσιογράφοι που διευθύνουν τις συζητήσεις στα τηλεοπτικά παράθυρα γιατί δεν κάνουν την διευκρίνηση αυτή; Να μία καλή ερώτηση. Να και το μερίδιο ευθύνης, για ακόμα μία φορά, των δημοσιογράφων.


Εν κατακλείδι, ο μετανάστης είναι ένας από εμάς και έχει ακριβώς τα ίδια δικαιώματα με εμάς. Δεν νοείται αρνητική συμπεριφορά σε κάποιον μετανάστη μόνο και μόνο επειδή δεν είναι Έλληνας. Αντιθέτως, ο λαθρομετανάστης δεν έχει κανένα απολύτως δικαίωμα (εκτός φυσικά από τα ανθρώπινα δικαιώματα που ισχύουν για όλους τους ανθρώπους απανταχού της γης) ενώ το κράτος έχει και το δικαίωμα και την υποχρέωση να τον διώξει κλοτσηδόν έξω από τα σύνορά του. Αυτό φυσικά δεν δικαιολογεί άσχημη συμπεριφορά στον λαθρομετανάστη, να είμαστε ξεκάθαροι, δεν χρειάζεται π.χ. να τον σπάσει η αστυνομία στο ξύλο τον άνθρωπο.


Η λογική «να αφήσουμε τον ταλαίπωρο τον άνθρωπο να μείνει στην χώρα μας επειδή στην χώρα του θα πεινάει» είναι θεμελιωδώς λανθασμένη. Δηλαδή εάν κάποιος κλέψει επειδή δεν έχει να φάει θα πει ότι δεν τον αγγίζει ο νόμος; Η συμπάθεια για κάποιον άτυχο άνθρωπο πάντα πρέπει να υπάρχει αλλά από την άλλη πρέπει να τηρούνται και οι νόμοι. Εάν μη τι άλλο, επειδή διαφορετικά θα δώσουμε πολύ αρνητικά μηνύματα στην κοινωνία μας, σπέρνοντας ανέμους και θερίζοντας θύελλες…” (Πηγή: http://egxoiridio.wordpress.com)

Ας κοιτάξουν λοιπών οι κύριοι υπεύθυνοι πρώτα από όλα να μας διασφαλίσουν την ασφάλειά μας, όχι μόνο στο Ιστορικό κέντρο της Αθήνας αλλά και γενικότερα στον Νομό Αττικής και μετά ας μας ζητήσουν να επιστρέψουμε σε αυτές, με όποιες ιδέες και προτάσεις.
Δεν είναι δυνατόν από την μία να βγαίνει ανακοίνωση από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη να μην κυκλοφορούμε στους δρόμους της Πρωτεύουσας κατά τις νυχτερινές ώρες και από την άλλη να μας ζητάνε τάχα να γυρίσουμε στις παλιές γειτονιές μας, που πλέον κατακλύζονται από Λαθρομετανάστες.


Γνωρίζει κανείς από τους υπευθύνους και γενικότερα από αυτούς που λέγετε ότι και καλά εξυπηρετούν το Ελληνικό κράτος και τους Έλληνες πολίτες τι ζούμε καθημερινά;
Μπορεί κανένας από αυτούς να μπει στην θέση του άτυχου Μανώλη και της συζύγου του, που λίγο πριν φέρει στον κόσμο το δεύτερο παιδάκι της, βρήκε μαχαιρωμένο τον άντρα της στην άσφαλτο και γιατί; (για μία βιντεοκάμερα).


Κινδυνεύουμε ανά πάσα ώρα και στιγμή και εμείς και οι οικογένειές μας και αυτό πρέπει να αλλάξει και να αλλάξει από το κράτος και τους αρμοδίους, πριν είναι πολύ αργά... Γιατί αργά μάλλον είναι ήδη.


Καλό ταξίδι Μανώλη!!!